تاریخچه گیتار کلاسیک

تاریخچه گیتار کلاسیک به زمانی بسیار دور (حدود 1900 سال پیش از میلاد مسیح) در خاور میانه باز می گردد. در حفاری هایی که در بابل (Babylon) انجام شده است، باستان شناسان به الواح گلی با نقوشی از نوازندگانی با سازهای زخمه ای برخورده اند. بر اساس مستندات ،در روم باستان از سازهایی تقریبا مشابه گیتار های امروزی برای نوازندگی و خنیاگری استفاده می شده است. ظهور اولین گیتار های با شکل و شمایل امروزی به قرن 16 میلادی باز میگردد. زمانی که ارتباط فرهنگی بین مسلمانان خاور نشین با مسیحیان اروپایی برقرار گشت.

اولین گیتارها دارای 4 جفت سیم با بدنه ای منحنی شکل بودند. این گیتارها به سرعت در میان تمام سطوح مردم مورد استقبال واقع شدند به طوری که همواره در مراسم شادی و بزم مورد استفاده قرار می گرفتند. بخش مرفه و اشراف بیشتر به ساز Vihuela (نوعی گیتار 5 سیم) علاقه مند بودند که معمولا از آن در حضور پادشاه و طبقه حاکم از آن استفاده می کردند.

بسیاری Vicente Espinel شاعر قرن 16 اسپانیا را سازنده اولین گیتارکلاسیک امروزی می دانند همچنین Joan Carles Amat اهل کاتالونیا با نوشتن "cinco órdenes" گیتار کلاسیک را به سازی مجبوب در میان مردم اروپا بدل کرد. در دوره باروک گیتار بیش از پیش مورد توجه مردم قرار گرفت و جالب است بدانید که تا آن زمان گیتار ها 5 سیم داشتند و در قرن 18 میلادی بود که سیم ششم به گیتار افزوده شد.

در قرن 19 گیتار به یک ساز فراگیر در کنسرت ها و اجرا های بزرگ بدل شد و اساتیدی همچون Fernando Sor y Dionisio Aguado در اجراهای خود با مهارت این ساز را می نواختند. در خارج از اسپانیا آهنگسازانی بنام، مانند نیکولو پاگانینی و شوبرت بسیار تحت تاثیر صدای دلربای این ساز قرار داشتند.

معرفی گیتار کلاسیک به دنیای جدید (قاره آمریکا) بر خلاف انتظار توسط اسپانیایی ها انجام نشد، بلکه این Christian Frederick Martin اتریشی بود که گیتار را به آمریکای جنوبی برد.چندی بعد Antonio de Torres که به پدر گیتار کلاسیک های امروزی مشهور شده است، فن آوری ساخت گیتار را به حدی رساند که امروز نیز به عنوان استاندارد ساخت گیتار کلاسیک شناخته می شود.

Manuel de Falla, Joaquín Turina, Federico Moreno Torroba and Joaquín Rodrigo آهنگسازان عصر طلایی گیتار کلاسیک بودند که قطعات بسیاری برای گیتار کلاسیک به عنوان ساز اصلی ارکستر نوشتند. در این میان می توان به Francisco Tárrega اشاره کرد که قطعه Capricho árabe از ساخته های اوست.

از آن زمان تا به امروز نوازندگان و آهنگسازان مشهوری همچون Miguel Llobet, Andrés Segovia, Regino Sainz de la Maza به ارتقای سطح آهنگسازی برای گیتار و همچنین تکنیک نوازندگی آن کمک شایانی کرده اند.