John Petrucci نوازنده گیتار الکتریک گروه Dream Theater
دَه نکته مهم در تمرینات گیتار را برای شما بازگو می کند.
۱- بدون امپ تمرین کنید:
اگر می خواهید ببینید تکنیک نوازندگی شما در چه سطحی است، پیشنهاد میکنم گیتار الکتریک را به امپ وصل نکنید.
در عوض با گیتار الکتریک خود به اتاقی بروید که خالی باشد تا در آن بتوانید ریورب طبیعی داشته باشید،
جایی مثل حمام.
در چنین جایی شروع به نواختن کنید. در اینجاست که سطح تکنیک واقعی شما مشخص میشود،
چرا که در این حالت نه ساستین و دیستورشنی وجود دارد که صدای شما را تقویت کند
و نه از افکت هایی که ایراد کار شما را می پوشانند خبری هست.
در این مدل تمرین فقط شما هستید و لمس واقعی و فیزیکی ساز و تمام ایراد های شما نمایان خواهند شد.
۲- به زمان توجه کنید:
یک میلیون بار تا الان گفته ام، باز هم میگویم ” از مترونوم استفاده کنید ” .
چنین چیزی به نظر قدیمی می آید اما هنوز هم استفاده کردن از مترونوم باعث می شود
که درک درستی از ریتم به دست آورید و زمانبندی (Timing) شما درست خواهد شد.
استفاده کردن از مترونوم سطح تکنیک شما را نیز بالا می برد.
تمرین با مترونوم به شما اجازه می دهد یک جمله یا Lick را ابتدا با سرعت کم اجرا کنید و سپس به تدریج سرعت مترونوم را بالا ببرید
تا در نهایت بتوانید آن جمله را در سرعت اصلی به صورت صحیح اجرا نمایید.
این کار به مراتب بهتر از این است که با نا امیدی بنشینید و یک تمرین را پشت سر هم بزنید و به هیچ چیزی نرسید.
۳- جَزیش کنید!
مدت ها پیش به استفاده از پیک های Jazz III Dunlop روی آوردم و چند وقت بعد، از روی آنها مدل سیگنچر خودم را ساختم.
طراحی سری پیک های سیگنچر من کاملا بر طرح اصلی Jazz III منطبق است و من فقط یک سری از خصوصیات آن را تغییر دادم.
ایده اصلی من از طراحی این پیک این بود که یک پیک سفت با نوک تیز داشته باشم که در دست خیلی چِفت و محکم باشد.
این ساختار بر روی تکنیک و صدای ساز شما تاثیر گذار هست. فکر میکنم این طراحی (Jazz Shape) واقعا بر روی دقت نوازندگی تاثیر مثبت دارد.
۴- تمرین های کششی فراموش نشود:
به نظر من نوازندگانی که به صورت مداوم تمرین های سخت انجام میدهند،
بهتر است برای جلوگیری از آسیب دیدگی تمرینات کششی انجام دهند.
همانطور که می دانید عوارضی نظیر تاندونیت (التهاب و آسیب دیدگی تاندون) و سندرم کانال کارپال همواره تهدیدی برای نوازندگان گیتار محسوب می شوند.
بارها شنیده ام که دست نوازندگان گیتار دچار آسیب دیدگی شده است.
وقتی در مورد سطح حرفه ای گیتار نوازی صحبت می کنیم سالها تمرینات روزانه و طولانی مدت مد نظر ما هست
و کسی که به سطح بالای نوازندگی می رسد ساعات متمادی تمرین کرده است.
پس برای جلوگیری از آسیب دیدگی، به بدن خود اهمیت دهید و نکات مربوط به سلامتی یک نوازنده را همیشه رعایت کنید.
۵- همنوازی کنید:
نکته دیگری که به ذهنم می رسد برای انجام تمرین ها به شما بگویم یک نکته دو جانبه است.
سعی کنید با نوازندگان دیگر جایی جمع شوید و با هم بنوازید.
می توانید در این نوع تمرین ها ایمپروایز (بداهه نوازی) کنید.
این هم برای شما و هم برای نوازندگانی که با شما می نوازند مفید است.
در این زمانه، تقریبا همه ما یک استودیو خانگی داریم و می توانیم بدون نیاز به نوازندگان دیگر و به تنهایی اقدام به ساخت و ضبط موسیقی کنیم
اما نواختن با دیگر نوازندگان باعث می شود توانایی های ما در بداهه نوازی رشد کنند و در نوازندگی حرفه ای تر شویم و به صدای منحصر به فرد خود دست پیدا کنیم.
۶- تُن صدای خود را بسازید.
روی تُن صدای گیتار خود کار کنید.
از هر گیتاری که استفاده می کنید یا هر افکت و امپی که سر راه آن قرار میدهد در نهایت باید یک تُن صدای درست و حسابی تولید کنید.
تنظیمات مخصوص خود را حفظ کنید تا بدانید در استودیو یا در اجرای زنده چه زمانی صدای گیتارتان به درجه کیفیت مطلوب رسیده است و آن دقیقا تُن مورد نظر شما است.
لازم به توضیح نیست که شنیدن یک تُن صدای بد چه حسی دارد.
اگر تُن صدای گیتار کسی خیلی تیز یا آزار دهنده باشد هیچ کس توجهی به چیزی که آن شخص می نوازد نمیکند.
۷- ایده هایتان را نادیده نگیرید، آنها را ضبط کنید:
اگر در هنگام تمرین یا نواختن گیتار ایده ای به ذهنتان رسید، آن را نادیده نگیرید و فورا ضبط کنید.
زمانی که جوانتر بودم در چنین مواقعی ایده ها را بر روی نوار کاست ضبط می کردم اما الان کار خیلی راحت تر شده است،
برای اینکه همه ما می توانیم با گوشی تلفن همراهمان ضبط کنیم.
پس حتما ایده هایتان را ضبط کنید چون بعدا ممکن است بتوانید با آنها آهنگ های زیبایی بسازید.
برای مثال آهنگ ‘Fall Into the Light’ از آلبوم Distance Over Time، این مدلی ساخته شد.
همچنین ریف هایی بوده که من آنها را با موبایلم ضبط کردم و بعدا آهنگ های کاملی با آنها ساخته ام.
۸- روی آکوردها کار کنید:
گیتاریست های جدی بر اساس سبکی که کار می کنند، بر روی آکوردها خیلی تمرکز و تمرین میکنند،
در حالی که بقیه گیتاریست ها به کل آکوردها را نادیده میگیرند.
اما تمرین آکوردهای پیچیده خیلی در ملودی نوازی و تقویت بداهه نوازی به من کمک کرده است.
قبلا گفته ام و باز هم میگویم که کتاب Chord Chemistry نوشته Ted Greene یکی از بهترین کتاب های آکورد در دنیا است.
تمرین کردن یک صفحه از این کتاب، راحت یک ماه طول می کشد.
آهنگ هایی نظر ‘Pull Me Under’ ، ‘Take the Time’ و ‘Another Day’
که همگی در آلبوم Images and Words گروه Dream Theater هستند تحت تاثیر این کتاب ساخته شده اند.
تمرین آکوردها در گسترش خلاقیت نقش مهمی دارد.
۹- بپرسید و جواب بگیرید:
هر چقدر دوست دارید سوال بپرسید. خجالت نکشید. اصلا من کمپ Guitar Universe را به همین دلیل به راه انداخته ام.
به محض اینکه شما وارد این مجموعه می شوید با گروهی از گیتاریست ها در سنین مختلف و از کشورهای گوناگون آشنا می شوید
که راجع به هر چیزی در نوازندگی از شما سوال می پرسند.
از صداسازی و آهنگسازی گرفته تا سوالاتی مربوط به ضبط یا نواختن فلان Lick یا نوازندگی سرعتی.
من هر وقت کار جالبی میبینم درباره چگونگی انجام آن سوال می پرسم.
نه تنها در این کمپ بلکه وقتی با دوستان گیتاریستم در جایی هستم یا حتی وقتی در جمع بچه های گروهمان هستم.
پس اگر دیدید کسی کاری را انجام می دهد که برای شما جالب است.
۱۰- در این راه ثابت قدم و استوار باشید:
این مورد خیلی مهم هست و برای رسیدن به تکنیک های سطح بالا شدیدا کاربردی است.
اگر شما دونده ماراتن نباشید احتمالا پس از طی ۲۰۰ متر با صورت زمین میخورید.
اما اگر تمرین روزانه داشته باشید و رژیم غذایی مناسب را رعایت کنید.
این موضوع دقیقا برای نوازندگی گیتار هم صدق می کند.
نوازندگی تکنیکی و سطح بالای گیتار چیزی نیست که یک روزه به آن برسید.
این کار زمان زیادی می طلبد و شما باید در مسیر خود استوار باشید.
اگر اینگونه نباشید نا امید خواهید شد و گیتار را کنار خواهید گذاشت.
ترجمه: بهزاد بیسادی (تیم سازفروش)
منبع: Guitar Player
